Graag wil ik jullie bedanken. Door jullie zag ik weer even dat het nog kan. Elkaar helpen. Jullie hielpen mij weer op weg toen ik laatst bij het stoplicht stilstond met mijn autootje. Ik kon geen kant op en in plaats van te toeteren, kwamen jullie me helpen. Dit deed me goed. Mensen die aardig zijn voor elkaar, terwijl ze elkaar niet eens kennen…
Ik zie veel ellende in de wereld. Mensen die elkaar afslachten, vrouwen en meisjes die verkracht worden, oorlogen, noem maar op. Vluchtelingen die leven onder erbarmelijke omstandigheden, die op zoek zijn naar vrijheid en een veilig bestaan. Ik zie het allemaal voorbij komen, op mijn telefoon, iPad of op de tv.
Maar wat me nog het meeste raakt, zijn de reacties van mensen onder deze berichten. Harteloos, kwetsend en wreed. Vanmorgen las ik het nieuwsbericht van Samra. Ze is zeven maanden zwanger en helemaal alleen in Calais. Gevlucht uit Eritrea. Huis en haard achtergelaten op zoek naar vrijheid en een veilig bestaan. In Libië is ze haar man kwijtgeraakt.
De reacties variëren van ‘zwanger of niet, gewoon terugsturen’ tot ‘Je bent vrijwillig hier naartoe gekomen en nou gaan mouwen’. Maar het kan nog erger: ‘Tering he, nog maar net hier en dan al voor nakomelingen zorgen. Moet niet gekker worden met dat kut volk.’ Gelukkig zijn er ook mensen die schrijven dat ze zich schamen voor deze reacties.
Zelf reageer ik niet op deze berichten. Heeft weinig zin. Al erger ik me er mateloos aan. Het maakt me verdrietig en ik krijg er buikpijn van. Natuurlijk begrijp ik dat we in Europa niet alle vluchtelingen kunnen opvangen. Dat er in die landen zelf wat moet veranderen. Maar toch, het zijn mensen, geen beesten! En ze geven toch niet hun hele bestaan zomaar op? Dat geloof ik niet.
Bedenk je eens wat er zou moeten gebeuren, voordat jij zelf alles achter zou laten. Je huis, je familie, je vrienden, niets kun je meenemen. Zou je dat zomaar doen? Nee toch…?
Toevallig hebben we geluk gehad dat onze wieg veilig in Nederland stond. Dat we mogen leven in vrijheid en welvaart. Zeker, in Nederland is ook armoede, zijn er ook mensen die het niet breed hebben. Maar in vergelijking met de landen waar deze vluchtelingen vandaan komen, zijn we gewoon rijk.
Misschien zijn deze mensen die zo achterlijk reageren wel bang. Bang om te verliezen wat ze hebben. Misschien reageren deze mensen zo uit zelfbescherming. Dan komt het ook niet te dichtbij en heb je er verder geen last van. Nou, mij lukt dat niet. Ik kan dat niet. Ik voel de angst en onzekerheid van deze vrouw. Ik ben zelf ook moeder namelijk. En ik ben blij dat ik dat voel.
Maar om mezelf te beschermen, lees ik tegenwoordig vaak de reacties maar niet meer. Want ik wil eigenlijk niet weten dat er mensen zijn die zo wreed en hard zijn. Dat komt te dichtbij. Wat als ik mijn buurman zoiets zie schrijven…?
Maar gelukkig zijn we soms ook nog wel aardig voor elkaar. Bedankt mannen dat jullie me weer op weg geholpen hebben toen ik laatst bij dat stoplicht stond!
PS: Mocht je van plan zijn onder dit bericht een achterlijke, kwetsende reactie te gaan plaatsen. Bespaar je de moeite, deze worden verwijderd. En nee, dat is geen beperking van de vrijheid van meningsuiting. Dat heet ‘beschaving’.
Communicatieadviseur @Huiscomm | Communicatie | Internet | Social Media | fotografie | natuur & milieu | honden | hardlopen | tekenen | Bengeltje
Harriesgar's Blog 
Plaats een reactie